Spx:

Yazılarım o qədər qaranlıqdı ki,
Günəş belə çaş – baş qalır, mən yazanda.
Əslində, danışmaq belə istəmirəm dünəndən
Mən xoşbəxtəm sabahlarımla.
Məsələn sən sabahımsan, məsələn sən sabahımın ilk dəqiqəsisən.
Hər səhər çəkdiyim o, ilk tüstüsən
Yayılırsan ciyərlərimə həzn – həzn.
Mən isə son saniyənəm sənin.
Sənlər çıxmır, şeirlərimdən
Sənlər dəyişmir,səni dəyişmirəm.
Yüz il keçsədə, eyni səndən danışacaq şeirlər.
Yoxe bu sevgi deyil axı,
Bu qədər ucuz deyil axı hisslərim.
Sən bu qədər bəsit deyilsən ki,
Səni sadəcə sevim.
Elə də sən deyirəm  ki, həvəslənmə boş – boşuna
Mən şeirlərimdə ki, səndən danışıram.
Onu mən yaratmışam.
Yoxe istəyirsiz dəli deyin, istəyirsiz ağılsız deyin
Mən tanrının qara saçlarını inkar edə bimərəm.
Hə xəstəyəm, mən dəliyəm, mən dəliyəm!

Graf:

Zaman bədənə ağrı, qocalan əqrəblər
Rəqs edən varlığımın için də bir meyit yatır.
Zaman ruha zərbə, sancır əqrəb tək
Qərq olub qaranlığa keçmişə bir işıq saçır.
Zamanı saxladım, bir vaxt aldığın aldı getdi
Məni heç düşünmədi, arada tanrı fərq etdi.
Varlığımı, zamanın darlığını, o mundarlığını.
Tanrı səbr verdi mən isə səbr etdim,
O, isə daima səhv etdi gələcəyini düşünmədən
Nə vaxtsa gələcəyimi düşünmədən, səhv etdi.
O, dərin baxışların gələcəyi olmur dost
Gedeceyi gedib,kor gələcəyi görmür dost.
Bəlkə də ağrı verən sadəcə sətrlərdi,
Yazmasam dönər bəlkə, axı yazanda çətin gəlir.
Bəlkə də dözüm verən sadəcə sətrlərdi,
Yazaram dönər bəlkə, yazmasam da çətin gəlir.

Spx:

Mən keçmişin adamıyam, dostum.
Məni gözləmir heç bir gələcək
Mən hələ də əl - ələ gəzirəm, on üç yaşlı qarayanız qızla.
Yenə otağımdayam, yenə yazıram
Və deməli o, yenə görüşümə gələcək.
İllər böyütmür onu, illər unutdurmur
Heç istəmirəm də.
Hərdən əlimdən tutur, amma çönüb baxıram ki,
Heç kim yoxdur.
Hərdən sms gəlir, şeiri yarımçıq qoyuram
Açıram ki, yazılıb “ DARIXMIŞAM”
Və anlayıram ki, mən şeir yazmağı heç bacarmıram.
O, bir kəlməlik sms şeir olur
Bütün şeirlərimdən gözəl olur,
Kağızı cırıb atıram, hər şey məhv olur.
O yaranır, o yaradır
Mən isə yox oluram.
Nə bilim, əslində mən də darıxmışam
İndi danışa bilmirəm.
Bir azdan zəng vuracam, sabah görüşərik
Sən sabahımsan, sən sabahımın ilk dəqiqəsisən.
Mən xəstəyəm, mən dəliyəm, mən dəliyəm!

Hugo:

Həyatdan qaçmaq olmur, həyat özün
Səbr elə indi göstərəcək üzünü, həyat özü.
Xoşbəxtlik istəməyim bənzəyir,
Bir xəstənin son nəfəsdə, söyləməsinə həyat sözünü
Ağlayan qəlbdi dost, gözünü yalandan silmə.
Tanrı yadigar saxlamaq üçün ümidlərimi verdi mənə,
Hələ də məndədi deyir ki, qələbə məndədi
Təsəlli verdi mənə.
Şair sevgidən yazırsa əgər, mən kiməm ki?!
Biz gələcəyin insanlarıyıq o, dünən ki.
Həyat adlı nağılla yaşayıb böyüyürük biz,
Sonu yox bilinmir ki,söyən kim, sevən kim.
Olur ki,arada doğmalara qarşı sərtləşirik
Alma heç vecinə, çəkişib bərkləşirik.
Dostlarımla çox yığışıb, üzümüzü görməsəkdə
Olurda arada bir yığışıb belə dərdləşirik.