Spx:
Yazılarım
o qədər qaranlıqdı ki,
Günəş
belə çaş – baş qalır, mən yazanda.
Əslində,
danışmaq belə istəmirəm dünəndən
Mən
xoşbəxtəm sabahlarımla.
Məsələn
sən sabahımsan, məsələn sən sabahımın ilk dəqiqəsisən.
Hər səhər
çəkdiyim o, ilk tüstüsən
Yayılırsan
ciyərlərimə həzn – həzn.
Mən
isə son saniyənəm sənin.
Sənlər
çıxmır, şeirlərimdən
Sənlər
dəyişmir,səni dəyişmirəm.
Yüz
il keçsədə, eyni səndən danışacaq şeirlər.
Yoxe
bu sevgi deyil axı,
Bu qədər
ucuz deyil axı hisslərim.
Sən
bu qədər bəsit deyilsən ki,
Səni
sadəcə sevim.
Elə də
sən deyirəm ki, həvəslənmə boş – boşuna
Mən
şeirlərimdə ki, səndən danışıram.
Onu mən
yaratmışam.
Yoxe
istəyirsiz dəli deyin, istəyirsiz ağılsız deyin
Mən
tanrının qara saçlarını inkar edə bimərəm.
Hə xəstəyəm,
mən dəliyəm, mən dəliyəm!
Graf:
Zaman bədənə ağrı, qocalan əqrəblər
Rəqs edən varlığımın için də bir meyit yatır.
Zaman ruha zərbə, sancır əqrəb tək
Qərq olub qaranlığa keçmişə bir işıq saçır.
Zamanı saxladım, bir vaxt aldığın aldı getdi
Məni heç düşünmədi, arada tanrı fərq etdi.
Varlığımı, zamanın darlığını, o mundarlığını.
Tanrı səbr verdi mən isə səbr etdim,
O, isə daima səhv etdi gələcəyini düşünmədən
Nə vaxtsa gələcəyimi düşünmədən, səhv etdi.
O, dərin baxışların gələcəyi olmur dost
Gedeceyi gedib,kor gələcəyi görmür dost.
Bəlkə də ağrı verən sadəcə sətrlərdi,
Yazmasam dönər bəlkə, axı yazanda çətin gəlir.
Bəlkə də dözüm verən sadəcə sətrlərdi,
Yazaram dönər bəlkə, yazmasam da çətin gəlir.
Spx:
Mən
keçmişin adamıyam, dostum.
Məni
gözləmir heç bir gələcək
Mən hələ
də əl - ələ gəzirəm, on üç yaşlı qarayanız qızla.
Yenə
otağımdayam, yenə yazıram
Və
deməli o, yenə görüşümə gələcək.
İllər
böyütmür onu, illər unutdurmur
Heç istəmirəm
də.
Hərdən
əlimdən tutur, amma çönüb baxıram ki,
Heç
kim yoxdur.
Hərdən
sms gəlir, şeiri yarımçıq qoyuram
Açıram
ki, yazılıb “ DARIXMIŞAM”
Və
anlayıram ki, mən şeir yazmağı heç bacarmıram.
O,
bir kəlməlik sms şeir olur
Bütün
şeirlərimdən gözəl olur,
Kağızı
cırıb atıram, hər şey məhv olur.
O
yaranır, o yaradır
Mən
isə yox oluram.
Nə
bilim, əslində mən də darıxmışam
İndi
danışa bilmirəm.
Bir
azdan zəng vuracam, sabah görüşərik
Sən
sabahımsan, sən sabahımın ilk dəqiqəsisən.
Mən xəstəyəm,
mən dəliyəm, mən dəliyəm!
Hugo:
Həyatdan
qaçmaq olmur, həyat özün
Səbr
elə indi göstərəcək üzünü, həyat özü.
Xoşbəxtlik
istəməyim bənzəyir,
Bir xəstənin
son nəfəsdə, söyləməsinə həyat sözünü
Ağlayan
qəlbdi dost, gözünü yalandan silmə.
Tanrı
yadigar saxlamaq üçün ümidlərimi verdi mənə,
Hələ
də məndədi deyir ki, qələbə məndədi
Təsəlli
verdi mənə.
Şair
sevgidən yazırsa əgər, mən kiməm ki?!
Biz gələcəyin
insanlarıyıq o, dünən ki.
Həyat
adlı nağılla yaşayıb böyüyürük biz,
Sonu
yox bilinmir ki,söyən kim, sevən kim.
Olur
ki,arada doğmalara qarşı sərtləşirik
Alma
heç vecinə, çəkişib bərkləşirik.
Dostlarımla
çox yığışıb, üzümüzü görməsəkdə
Olurda
arada bir yığışıb belə dərdləşirik.
0 yorum:
Yorum Gönder